Κοινωνικό κράτος και ανταγωνιστικότητα

Με τη δημοσίευση το 1971 της Θεωρίας της δικαιοσύνης του Rawls μας προσφέρεται μια πλήρως επεξεργασμένη πρόταση για τη δίκαιη κοινωνία και τους βασικούς θεσμούς της. Η κοινωνία αυτή είναι μια δημοκρατική κοινωνία που διέπεται από τη δικαιοσύνη ως ακριβοδικία, δηλαδή μια κοινωνία όπου όλοι οι πολίτες θα απολαμβάνουν συμβατά μεταξύ τους δικαιώματα και ελευθερίες, θα επικρατεί ισότητα ευκαιριών και οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες θα «αποβαίνουν προς το μέγιστο όφελος των λιγότερο ευνοημένων». Κατά πόσο αυτό ανταποκρίνεται στις πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα; Είναι όλη αυτή η επιδοματική πολιτική που εφαρμόζεται αποτελεσματική ή όχι; Η σχέση δαπανών και οικονομίας μήπως καρποφορεί ένα αντικίνητρο για την ανάπτυξη; Η διερεύνηση αυτή, ωστόσο, δεν έχει στόχευση απολογητική ούτε επιδιώκει να υπερασπιστεί θέσεις που δεν διατυπώνονται ή, πολύ περισσότερο, που ρητά αποκρούονται από το οικονομικό μοντέλο της χώρας μας, αλλά αντίθετα, ευελπιστεί να ανιχνεύσει υπόρρητα δικαιολογητικά επιχειρήματα που συμπληρώνουν την ομολογουμένως σχηματική περιγραφή της λειτουργικότητας και της χρησιμότητας των κοινωνικών δαπανών σε σχέση με την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.